Koning geniet in Emmen, Máxima eet kroket en Amalia pareert handig vragen over studie

Een stroom aan superlatieven klinkt uit de koninklijke kelen. "Fantastisch", roept onder andere koning Willem-Alexander als hij handjes aan het schudden is met fans. En ook bijvoorbeeld prinses Marilène laat weten het goed naar de zin te hebben in Zuidoost-Drenthe.

"Ik loop over van de indrukken", laat de majesteit weten. En hij heeft nogal wat indrukken te verwerken. Onderweg al, als de bus via Zuidbarge richting het Emmer centrum rijdt, staan er tientallen mensen te zwaaien. Burgemeester Eric van Oosterhout, kinderburgemeester Kirsten Alting en commissaris van de koning Jetta Klijnsma heten de familie welkom. Met het 'Happy Birthday' van zanger Bouke wordt Koningsdag Emmen op gang gebracht, de tocht door de stad begint.

Langs de route verzamelen de fans uit Emmen, Zeeland en Indonesië zich, al uren voor de koninklijke bus Emmen binnenrijdt. Oranje hoedjes, sjaaltjes en shirtjes in alle vormen en maten zwieren mee terwijl zanger Bouke een voorproefje geeft. De een hoopt op een kus van de koning, de ander op een glimp van Bouke. En sommigen op beide. "Dit is voor het eerst dat ik het koninklijk paar ga zien. En ik wou Bouke een keer in het echt zien", zegt een vrouw die een verhoging heeft geclaimd zodat ze over de andere bezoekers heen kan kijken.

Een groepje demonstranten van de antimonarchistische beweging Republiek hebben ook een plekje gevonden om hun tegengeluid te laten horen. Dat doen ze zonder bombarie, weinigen in Emmen zullen het geluid gehoord hebben.

Vele fans lukt het om een handje te schudden met de koning of iemand van zijn gevolg, en vanuit alle hoeken en standen worden selfies gemaakt. Op de foto's met Máxima en Amalia zijn vlinders te zien, in hun outfit hebben ze verwijzingen naar Emmens bijnaam opgenomen: de Vlinderstad.

Op de route aandacht voor de geschiedenis, verbeeld door levende standbeelden. Via een modeshow, een dansshow op de rode loper en het verjaardagsplein waar de familie tompoucen uitdeelt is er een moment om even in gesprek te gaan met verschillende Emmenaren.

Willem-Alexander wordt bijgepraat over Club Onbeperkt, die uitgaansavonden voor mensen met een beperking organiseert. Máxima schuift aan bij kinderboekenschrijver Pieter Koolwijk en kunstenares Hilde Trip. En Amalia neemt duidelijk de leiding in het gesprek met studenten. Als ze gevraagd wordt naar hoe het studeren haar bevalt, reageert ze kort, waarna ze het gesprek vakkundig weer op Emmen weet te vestigen.

Koning der piraten Jannes zweept het publiek op met zijn bekendste hits, al laat hij 'Ik wil naar Griekenland' achterwege. Prins Floris kan de muziek wel waarderen: "Heerlijk toch, het hoort er helemaal bij", zegt de muzikale prins die vandaag zelf nog verschillende optredens achter de draaitafel op het programma heeft staan.

Ondertussen laat Willem-Alexander een proeverij bij krokettenkoning Robby Prinsen aan zich voorbij gaan, zijn eega slaat niet over. Voor Máxima is er een speciale Argentijnse kroket ontwikkeld met chimichurri erin.

De beentjes mogen even rusten, de hersenen worden aan het werk gezet op het plein voor de kerk, omgedoopt tot spelplein. Daar wint team Máxima een soort pubquiz, gepresenteerd door dj's Jorien Renkema (Qmusic) en Jordi Warners (Radio 538).

Meer en meer handjes worden geschud als de stoet zich weer op gang trekt. De Oranjes krijgen plastic bloemen gemaakt op basis van aardappels, een uitstapje naar Wildlands en sporten waaronder sjoelen voorgeschoteld.

Het slotakkoord is voor Daniël Lohues. Hier kom ik weg wordt meegezongen op het volgepakte Raadhuisplein en niet alleen door Drenten. Ook Willem-Alexander blijkt de tekst te kennen.

Vlak voor het afsluitende Wilhelmus van Rosa da Silva spreekt koning Willem-Alexander Emmen toe. "Heel, heel, heel veel dank. Het is een hele, hele bijzonder koningsdag. Emmen is een sterke stad waar je graag wil wonen en waar van alles gebeurt." Hij zegt dat de Emmenaren een zaadje in zijn hart hebben geplant. En dat hij zich verdiept heeft in de Drentse volksaard blijkt als hij afsluit met: "'t kon minder. Het kon veel minder."