Vijf weetjes over de dreuge worst

Twee weken lang, 24 uur per dag kon er gekeken worden naar het drogen van de worsten in het Atrium van RTV Drenthe. Het droogproces van Dreuge Worst TV zit erop en de worst kan getest worden.

Voor Zoek het uit! aanleiding om eens dieper in de droge worsten te duiken, met niet één, maar wel vijf vragen over de droge worst.

Een worst mag pas een droge worst heten als, de naam zegt het al, de worst is gedroogd. Droge worst is overigens geen beschermde titel, iedereen mag zijn (gedroogde) worst een droge worst noemen.

Het maken van worst begint natuurlijk bij het vlees. De meeste droge worsten zijn gemaakt van varkensvlees. Dit gemalen en gekruide vlees stop je vervolgens in een worstenvel. Bij goede droge worsten wordt nog steeds gebruik gemaakt van echte varkensdarmen. Voor je een worst kan drogen is het fermentatieproces erg belangrijk. Dit zorgt ervoor dat goede bacteriën de slechte uitschakelen.

Hierna worden worsten soms nog gerookt, en voorzien van een witte schimmellaag. Maar dit is wel een worst-case-scenario; bij de Drentse droge worst worden deze stappen overgeslagen. In het laatste stadium wordt de worst pas echt droge worst. Het vocht wordt onttrokken en het zoutgehalte in het vlees stijgt door het drogen. Dit zorgt ervoor dat de smaken duidelijker naar voren komen, én resterende bacteriën worden uitgeschakeld.

De termen metworst en droge worst worden vaak door elkaar gebruikt. De waarheid is: elke droge worst is een metworst, maar niet elke metworst is een droge worst!

Metworst is een worst die gemaakt wordt van 'met(t)', de stukjes vlees die overblijven bij het in stukken verdelen van een varken. In plaats van met wordt tegenwoordig ook wel schouderstuk gebruikt voor het maken van de worsten. Hang je de metworst vervolgens te drogen, dan heb je een droge worst.

De drie noordelijke provincies hebben elk hun eigen worstentrots. Maar waar zit dat verschil nou in?

De Friezen geven de worst extra smaak door de worsten te roken in speciale rookkasten, op snippers van eikenhout en stukjes turf. De Groningers brengen de worst op smaak met kruidnagel, en deze worsten zijn meestal nog wat zachter dan de echte droge worst uit Drenthe.

In Drenthe ligt de nadruk op een vettere en hardere worst. De worst wordt harder door hem langer te laten drogen. Twee weken aan de wiemel is meestal genoeg voor een echte Drentse dreuge worst.

Eet jij minder vaak droge worst dan je zou willen, omdat je denkt dat het niet zo gezond voor je is? Dan heb ik goed nieuws! In droge worst zitten de vitaminen B2, B3, B6, B12 en foliumzuur. Als de droge worst gemaakt is van varkensvlees, zoals bij de Drentse dreuge worst vaak het geval is, kan er ook nog vitamine D in zitten.

Behalve de vitaminen heeft droge worst ook mineralen. Bijvoorbeeld ijzer, zink, selenium en magnesium. Dit zijn allemaal mineralen die nodig zijn voor verschillende processen in het lichaam.

En droge worst zit vol met eiwitten, ook wel proteïne genoemd. Eiwit is een belangrijke voedingsstof die nodig is voor de groei en reparatie van weefsels in het lichaam. Het helpt ook bij het behoud van spiermassa en het reguleren van verschillende hormonen en enzymen in het lichaam.

Nu moet ook niet gedacht worden dat een droge worst een alternatief is voor, pak 'm beet, een wortel. Want ze zijn ook vet en zout.

Hoe je droge worst het beste eet, dat is natuurlijk heel persoonlijk. De één eet het liefst de worst zo uit het vuistje, de ander snijdt er stukjes af voor in soep of salade. Een collega maakte melding van het koken van de droge worst voor consumptie, en een ander eet uitsluitend droge worst van een borrelplankje.

Oftewel, zoveel mensen, zoveel wensen. Hier zijn een paar tips om optimaal van je droge worst te genieten:

Honger gekregen na het lezen van dit bericht? Pak er een lekker worstje bij, en bedenk gelijk even of jij ook nog een vraag hebt voor Zoek het uit!.